Başkaları için bugün ne yaptın? Kendimize bunu daha sık sorabilseydik, belki hayatın zorluklarını daha kolay aşabilir, daha güzel bir toplumda yaşayabilirdik. Ama geç kalmış sayılmayız. İçimizdeki yaratıcı potansiyeli keşfedebilir, bunu kendimiz ve başkalarının yararına girişimlere dönüştürebilir, hayata ve onun aynası olan topluma daha güzel görünüm kazandırabiliriz.
Göz gezdirdiğiniz bu internet sitesini kendimi tanıtmak, ne kadar yaratıcı olduğumu göstermek maksadıyla hazırlamadım. Amacım, burasını düşüncelerimizi masaya yatırıp tartışmaya açabileceğimiz bir „platform“ yapmaktır.
Neyi, niçin ve nasıl tartışacağız? Bilgi çağında yaşayanlar, bazen herşeyi bildiğini zannedebilir. Onlara bu hissi veren araçlarımız çoğalıyor. Bilim, medya (TV, radyo, gazete, dergi, internet vs.), ekonomi ve politika bizi enformasyon bombardımanına tutuyorlar. Hepsinin amacı cehaletimizden doğan zorunluluklarımızı yok ederek, bizi mutlu yapabilmektir.
Ben insanların başkaları tarafından mutlu kılınabileceklerine inanmıyorum. Çünkü mutluluk ele avuca sığan bir kavram değil. Herkesin kendine ait mutluluk tanımı var. Mutluluk üzerine ne nasihat çekmek ne de dinlemek isterim. Herkes mutluluğu nasıl yakalayacağına inanıyorsan, o yolda yürümeli! Ama bu yürüyüşte bir yoldaş arıyorsan, yürüdüğün yolu anlamak istiyorsan, bunu sırf sen değil, hepimizin istediğini düşün!
Yolu birlikte yürürsek, belki mutlu olamayız, ama başarılı oluruz. Hepimiz birer yolcuyuz ve hepimiz „kendi“ mutluluğumuzu arıyoruz. Yoldaki dikenler bizi rahatsız ediyor. Bunları nasıl ortadan kaldırabiliriz sorusuna ortak cevaplar verebilirsek, belki mutluluğu bile yakalayabiliriz.
Prof. Dr. İsmail Tufan
